Ah beşer beşikte mi hala?

Hiç görmüyor musun dünyayı kainatın gözünden?

Ah o ne nadide bir inci tanesi.

O ne nadir bir cennet köşesi koca evrende.

içine ettik be!

Adım Kendini dağ sanıyor…

Kıbrından şişmiş…

Dünyaya kinlerin, hırsların, doymazlıkların perdesini bakıyor…

Adam Kendini sağ sanıyor…

Ya da bilirsn;

Küçük dağları ben yarattım misali…

Kardeş…

Hiç baktın mı bir dağa bir kaç dakikadan uzun?

Hatta uzun uzun dalgın mı seyre?

Çıktın mı bir dağa hiç, gerçekten dağa çıktığını bilerek?

Sen kendini dağ mı sanırsın?

Yıkılmaz, sarsılmaz,

milyar yıl yaşında; kıpırdamaz,

Başı karlı, kalbi pınarl, eteği çınarl…

Sen o kocada bir taş olmak kolay mı sanırsın?

Sen o taşta bir kum olmak kolay mı sanırsın?

Sen öylesine öldükçe, insan olmak kolay mı sanırsın?

Hiç düşündün mü o “Nemrut”

niye gömülü kendi dağında?

Hadi kardeş…

Düşün de uyan düşünce…

Kalk! Beşer hala beşikte…

İÇKİMSE