Arayış
- gulcinelgin
- 26 Nis
- 1 dakikada okunur
Nedir yüreğimizi deli danalar gibi peşinde koşturan şey?
Nedir iliklerimize kadar yoksunluğunu hissettiğimiz fakat henüz tanımadığımız,
sanki bulunca tamamlanacakmışız algısını yaratan o sır?
Nedir uykularımızda bizi ziyaret eden o his?
Nedir sanki bilip de bilmemizlikten geldiğimiz?
Bildiğimizi hissedip, kazıyıp da bulamadığımız o netlik, huzur, dinginlik, nerede kayboldu?
Tam olma güdüsü…
Nedir bizi yarım hissettiren, bizim kadar güçlü eksiğimiz?
Beklentisiz sabahlarda içimizde karşılaştığımız boşluk…
Bir hedef, bir arayıştan uzaklaştığımızda işe yaramıyormuşuz, üretemiyormuşuz gibi zorlayıcı o değersizlik teması…
Birilerinde, bi şeylerde bulacakmış gibi olup yaşadığımız hayal kırıklığı nedir?
Nedir bizi biz yapmaktan uzaklaştıran şeyler?
Bizi engelleyen, o sırra kavuşmanın önüne geçenler neler?
Özgürlük yanılgısının içinde yaşanan esaret nedir?
Nedir onca vermek isterken aldığından memnun olmama halleri?
İfade edilemeyen duygulara, gömülü, sevgisizlik kokan anılara yeniden bulaşmaktan çekinir beşer.
Bataklık büyür bazen, su, toprak, zehir karışır, derinleşir…
Sonra bir Nilüfer doğar o bataklıktan, kökleri senin köklerinden oluşan, senden yaşam bulan, senden güç alan.
Sen onca karanlıkken,
o dünya güzeli parıldar orda.
Kendi özüne şahit olur insan.
“Herkes bulamayabilir ama bulanlar hep arayanlardandır” demiş Mevlana’m.
Bu açlığı yok etme gayretimiz; asıl engelimiz.
O açlıkta kalmak, o aşkı içme arzusu; asıl doyum olabilir mi?
Ancak arzulayan bir ruhun içinde bulunmak, canlı hissettirebilir.
O arayışın içinde olmanın kaosu sağlar enerjiyi.
Yaşam bir kaos.
Kalp engin bir deniz.
İkisi bir arada aslında pek bi mis.
Açlığımız daim olsun.
Kavuşma arzumuz daim olsun.
Can’ımıza sahip çıkalım.
İyi olalım.
Güvende olalım.
Huzur içinde olalım.
Kendimize yakın olalım.
Arkadaş olalım.
Sevda olalım.
Aşk olalım.
İçkimse




Yorumlar